W pierwszych miesiącach br. na witrynach internetowych pojawiło się sprawozdanie z panelu zorganizowanego przez NIK pod znamiennym tytułem : “Polska przegrywa wojnę z rakiem”. Jednym z tematów była konieczność szybkiej reformy kluczowych w leczeniu raka badań patomorfologicznych. Mówiono między innymi o pozornej oszczędności szpitali polegającej na likwidacji własnych zakładów patomorfologii i korzystaniu z outsourcingu w prywatnych firmach i pozyskiwanych w ten sposób tanio i szybko ale często wątpliwej jakości wynikach. Mówiono ,że oszczędności są pozorne bo żeby zacząć leczenie często ten wynik trzeba powtarzać.
Ale koszt nietrafionej lub niedokładnej diagnozy to nie tylko koszt powtórnego badania. Jeśli czujnie wykona się to drugie badanie i na jego podstawie podejmie właściwe leczenie, to ten podwójny koszt jest i tak niewielki. Dużo większy koszt jest wtedy , gdy braknie czujności i szpital podejmie leczenie na podstawie błędnej lub niedokładnej diagnozy. Leczenie onkologiczne jest bardzo drogim leczeniem , a chory nie uzyska właściwej pomocy. Może jeszcze być niepotrzebnie okaleczony lub pozbawiony zdrowia , jeśli na podstawie błędnej diagnozy podjęto inwazyjne leczenie, które nie było potrzebne. Jeśli rodzina lub chory podejmie walkę o odszkodowanie za niewłaściwe leczenie to koszty dla ośrodka leczącego lub pojedynczych lekarzy na śmieciówkowym zatrudnieniu mogą być horrendalne. A koszty moralne skrócenia życia choremu lub niepotrzebnego okaleczenia pacjenta?!
Wynoszenie na odpowiedni poziom kluczowej w leczeniu raka diagnostyki patomorfologicznej należy rozpocząć od wymogu posiadania , przez szpitale leczące chorych na raka, własnych zakładów patomorfologii. Tylko jeśli zespół patomorfologów , będzie na miejscu to ta diagnostyka będzie: szybka, skoordynowana , skonsultowana z zespołem leczących onkologów, chirurgów, radiologów. Pacjent przestanie być dla outsourcingowego patomorfologa-akordowca, szkiełkiem za 5 zł, a stanie się tak jak dla innych lekarzy człowiekiem , posiadającym nazwisko, kolor włosów, oczu, oczekującym pomocy.
I ZASADNICZA RZECZ: ŻEBY TAKI ZESPÓŁ PATOMORFOLOGÓW W SZPITALU POWSTAŁ, TRZEBA TYM PATOMORFOLOGOM ZACZĄĆ NORMALNIE TAK JAK INNYM LEKARZOM PŁACIĆ! A MOŻE NAWET, PONIEWAŻ JEST ICH DRAMATYCZNIE MAŁO, TROCHĘ WIĘCEJ NIŻ INNYM. Wtedy z ulgą zechcą poczuć się znowu, zamiast ” robotniko-chałupnikami -akordowcami-domokrążcami, godnymi szacunku lekarzami, pomagającymi najciężej chorym ludziom. A młodzi lekarze po studiach, jeśli będą wiedzieli, że mają szanse na normalną, godną pracę, w której będą mieli możliwość uczenia się , rozwoju zawodowego, w której zaraz po specjalizacji, świadomi własnych braków spowodowanych brakiem doświadczenia nie zostaną tak jak w firmach prywatnych zostawieni samym sobie, w której wreszcie będą traktowani i będą zarabiali tak jak inni koledzy lekarze – to przestaną tak szerokim łukiem omijać tę specjalizację

Na 49 przyznanych miejsc z patomorfologii lawinę utworzyły aż 3 osoby. Patomorfologia osiągnęła jeszcze jeden sukces . Po wiosennym PES przybyło aż 9 nowych specjalistów. Od wielu lat w obydwu turach PES wiosennej i jesiennej egzamin w sumie zdaje około 15 osób. W Polsce mamy ok. 500 czynnych specjalistów. Brakuje ok. 1000 patomorfologów. Zakładając, że z czynnych 500 specjalistów nikt nie umrze , chociaż większość ma ponad 60 lat, nikt nie wyjedzie, nie zmieni specjalizacji, nie przestanie praktykować, łatwo policzyć ,że pożądany stan 1500 patomorfologów zostanie osiągnięty po ok. 60 latach!!!