Jak czytamy w uzasadnieniu, "rozporządzenie wprowadza model standardu rachunku kosztów mający na celu uporządkowanie ewidencji kosztów w podmiotach leczniczych, nie ingerując jednocześnie w sferę indywidualnych praktyk wynikających ze specyfiki udzielanych świadczeń."
Celem projektu jest usprawnienie procesu taryfikacji, "bez narzucania szczegółowych rozwiązań, które ze względu na liczbę docelowych odbiorców charakteryzują się dużą różnorodnością".
Jednym z zasadniczych aspektów rozporządzenia jest nałożenie na świadczeniodawców obowiązku rozdzielenia w systemach ewidencyjno-księgowych działalności leczniczej od pozostałej działalności. W zakresie działalności leczniczej rozporządzenie określa sposób ewidencji kosztów według rodzajów oraz alokację kosztów w układzie podmiotowo-funkcjonalnym wraz z kalkulacją kosztów wytworzenia ośrodka powstawania kosztów.
Ewidencja kosztów wg. kryterium rodzajowego
- W ramach ewidencji w podziale na grupy zawodowe wskazano 16 składowych wynagrodzenia z tytułu umowy o pracę, umowy zlecenia (w tym w ramach dyżurów oraz dyżurów pod telefonem) oraz umowy o dzieło, wraz ze stosownymi pochodnymi.
Ponadto w procesie wyceny świadczeń pod uwagę brane są koszty osobowe poszczególnych grup personelu, obejmujące wynagrodzenie zasadnicze, dyżury oraz wszelkie inne koszty związane z pracą ludzką. Przy czym nie ma znaczenia, z których przepisów prawa dyżury te wynikają i nie stanowi to przedmiotu analiz.
Zaproponowano również odrębną ewidencję kosztów usług zakupionych przez świadczeniodawcę od podwykonawców wykonujących działalność leczniczą na podstawie umowy cywilnoprawnej zawartej z osobą wykonującą zawód medyczny w ramach własnej działalności gospodarczej.
"Zaproponowany podział kosztów personelu medycznego według formy zatrudnienia i grup zawodowych jest istotny dla prawidłowej wyceny procedur medycznych i wynika ze stosowanej w Agencji Technologii Medycznych i Taryfikacji metodyki taryfikacji świadczeń" - uzasadnia resort.
- Wybrane grupy kosztów ewidencjonuje się w podziale na: koszty stanowiące koszty uzyskania przychodów i koszty niestanowiące kosztów uzyskania przychodów, z możliwością rozszerzenia takiej ewidencji na wszystkie konta rodzajowe na dalszych poziomach analityki.
- Wydzielono konta związane z „refakturowaniem”, które oznacza odsprzedaż usług po tej samej cenie, bez doliczania marży i prowizji.
"Powyższe zapisy mają charakter porządkujący, a informacje w tym zakresie będą uwzględniane przy kalkulacji kosztów świadczeń opieki zdrowotnej w procesie ustalania taryf w celu zapewnienia taryfikacji rzeczywistych kosztów ponoszonych przez świadczeniodawców, związanych z udzielaniem świadczeń opieki zdrowotnej finansowanych ze środków publicznych" - czytamy.
- W przypadku produktów leczniczych wyodrębnia się konta do ewidencji kosztów w podziale na: „Leki”, „Leki do programów lekowych, leki do chemioterapii” z możliwością podziału na dalszych poziomach kont analitycznych według potrzeb świadczeniodawców
"Zagwarantowanie możliwości stosowania indywidualnego podejścia w tym obszarze wynika także z szerokiego spektrum stosowanych produktów leczniczych, w zależności od specyfiki udzielanych świadczeń" - uzasadnia resort.
- Zmianie ulegają także zakresy; zasad tworzenia oraz przypisywania kodów funkcji i specjalności w ośrodku powstawania kosztów, stosowania rozdzielników kosztów wspólnych oraz kluczy podziałowych; ustalania sposobu wyceny procedur, ewidencji kosztów zarządu i kosztów ogólnozakładowych.
